Faktor Pencemaran Alam Sekitar dan

Faktor Pencemaran Alam Sekitar dan Langkah Mengatasinya.
"Kita tidak mewarisi alam sekitar daripada nenek moyang kita, sebaliknya kita meminjamnya daripada generasi akan datang. Oleh itu, jagalah alam sekitar supaya anak dan cucu kita dapat menikmatinya." Kata-kata Mahatma Gandhi ini sudah cukup membuktikan bahawa alam sekitar merupakan harta paling berharga yang perlu dijaga kepentingannya. Mendepani arus globalisasi, setiap kita pasti mahukan kondisi alam sekitar yang terbaik dan indah mahupun aset pembangunan melampaui kesedaran kita terhadap kepentingan alam sekitar. Oleh yang demikian, anjakan paradigma harus dilakukan agar punca-punca berlakunya alam sekitar dapat dibejat.

Pencemaran alam sekitar boleh diruncingkan kepada tiga perkara iaitu pencemaran udara, pencemaran air dan pencemaran bunyi. Pencemaran udara nyata memberikan heterogen impak kepada manusia sekiranya sampah sarap dan sisa toksik terus dihumban ke dalam punca utama aliran air iaitu sungai dan laut. Sampah sarap yang terkumpul ghalibnya akan menyekat aliran air lantas menyumbang kepada takungan air. Hal ini berpotensi menyebabkan banjir kilat. Selain itu, sisa toksik dan minyak daripada kilang menyebabkan ekosistem organisma marin terganggu apabila disalurkan ke sungai atau laut. Lebih ruwet lagi, pencemaran air memberikan kesan yang eksplisit terhadap kesihatan manusia kerana hal ini seolah-olah menjadi medium penyebar penyakit-penyakit seperti taun dan juga denggi. Ironinya, semua golongan harus mengenepikan sifat nafsi dan mulalah menjaga alam sekitar.

Tambahan lagi, minda manusia berjiwa rakus seperti golongan pemaju perumahan masih dangkal kerana asyik memikirkan keuntungan. Jadi, kealpaan ini menyebabkan pencemaran udara. Hal ini kerana, semakin banyak pokok-pokok ditebang bagi memberikan medan kepada kemajuan sektor pembangunan. Pencemaran udara berlaku apabila gas karbon dioksida yang dibebaskan oleh manusia tidak dapat diserap oleh sang flora dek kerana populasinya kian merudum. Proses perumahan di kawasan lereng bukit juga harus dihentikan kerana menyoroti peristiwa lampau, tragedi tanah runtuh di Bukit Antarabangsa pada 2009 menjadi indikator yang jelas bahawa hal ini tidak harus dimanifestasikan.

Di samping itu, masalah pencemaran alam sekitar diperkasakan lagi dengan pencemaran bunyi. Hal ini lebih tertumpu kepada rumah-rumah di kawasan perindustrian. Banyak aduan yang disiarkan di media apabila ketenteraman penduduk diakui terganggu dengan bunyi bising yang terhasil daripada pengilangan berskala besar seperti kilang kelapa sawit dan sebagainya. Rentetan daripada itu, asap yang dibebaskan tanpa tapisan menyebabkan pencemaran pencemaran udara yang izhar. Oleh yang demikian, pengusaha kilang harus bersifat inovatif dan pragmatis agar pencemaran tersebut dapat dikekang.

Namun begitu, sekiranya pencemaran-pencemaran tersebut terus menggugat keindahan alam sekitar, kita haruslah memikirkan mangkin yang efektif agar pidana ini tidak bermaharajalela. Langkah yang boleh diambil adalah proses pemeliharaan dan pemuliharaan yang berterusan. Cara ini dapat meningkatkan kandungan gas oksigen dalam udara selain kelebihan menahan tanah daripada runtuh sekiranya penanaman di lereng-lereng bukit dilakukan secara progresif. Di samping itu, pemaju perumahan yang masih tegar menjalankan projek di kawasan yang tidak diluluskan harus menjalani hukuman berat. Hal ini bagi memartabatkan kesedaran mereka bahawa alam sekitar amat penting. Bagi memastikan langkah ini menjadi, pihak berkuasa tempatan harus melakukan observasi dengan kerap. Sekiranya pihak berkuasa tempatanlah yang menjadi petualang dengan menerima suapan, maka benarlah pepatah, "harapkan pagar, pagar makan padi". Mereka harus dihukum.


Oleh itu, semua pihak haruslah bersinergi agar alam sekitar dapat dikekalkan keindahannya. Janganlah kita menjadikan modenisasi sebagai alasan yang konkrit untuk tegar menjadi evasif. Seharusnya, kita hendaklah mengetahui bahawa jika alam sekitar terus dicemari, generasi akan datang akan kehausan signifikan alam sekitar terhadap masyarakat di dunia.

結果 (中文) 2:

环境污染因素及措施来克服。
“我们没有从我们的祖先那里继承的环境，但我们从子孙后代借。所以，保持环境，使我们的子孙可以享受它。” 圣雄甘地的话就足以证明，环境是必须保护的利益最宝贵的财富。面对全球化，我们每个人都希望最好的环境条件和优美或开发资产超出了我们的环境的重要性的认识。该模式的转变需要做的，这样情况发生的原因可能dibejat环境。

环境污染可在三个问题上磨：空气污染，水污染和噪音污染。如果提供的垃圾和有毒废物直接倾倒入河流和大海的水流的主要原因对人类异种实际空气污染的影响。垃圾累积的事件的正常过程中会限制水的流动，从而促进水潴留。这可能会导致山洪暴发。此外，从炼油厂有毒废物和油导致当引导到河流或海中干扰海洋生物的生态系统。更复杂的是，似乎对人类健康明确作为本水污染效果是疾病如霍乱和登革热的介质传播。讽刺的是，所有的组都必须预留nafsi性质，并开始保护环境。

此外，人的思想为灵魂贪婪的开发商尚浅的斤斤计较利润。所以，这个疏忽造成空气污染。这是因为，越来越多的树木被砍伐，以提供领域取得进展的部门的发展。当被人类释放的气体二氧化碳不能被植物，因为它的人口往下滑甲板吸收发生的空气污染。山坡居住区也应该停止为过去的事情，滑坡武吉Antarabangsa在2009年的亮点，成为一个明确的指标，这并没有得到体现 ​​。

此外，环境污染的问题，噪音污染授权。它更侧重于工业区的房子。很多投诉在媒体播出当人口的其余部分由这样的大型棕榈油厂等的生产造成的噪音干扰。烟雾的序列释放未经过滤的污染空气污染阿扎。该工厂运营商必须要创新，务实，这样的污染可以得到遏制。但是，如果污染，污染持续威胁环境之美，我们必须考虑一个有效的催化剂，对这种罪行猖獗。可采取的措施是保存和保护问题的过程。这可以增加空气中的氧气，除了从如果种植在山坡上逐步完成倒塌持有超额的土壤。此外，开发人员仍然刚性指在没有被批准的必须经过严厉的惩罚领域开展项目。这是提高他们的意识，环境是非常重要的。对于这是地方当局应定期观察。如果选择的是地方当局这是要冒险与收受贿赂，那么它是真的有句谚语，“预计丹戎巴葛，丹戎巴葛塔克拉玛干蚜”。他们应该受到惩罚。因此，各方应共同努力，以使环境得以保留下来的美。让我们不要让现代化作为具体理由回避正常刚性。按说，我们应该知道，如果环境被污染，下一代将有人在世界上显著环境的渴望。