DEB juga menyasarkan strategi ke ar

DEB juga menyasarkan strategi ke arah mengurangkan paras kemiskinan daripada 50 peratus pada tahun 1970 kepada 16.7 peratus menjelang tahun 1990. Manakala kerajaan turut menyasarkan penguasaan ekuiti dalam sektor korporat oleh bumiputera daripada 2.4 peratus pada tahun 1970 kepada 30 peratus menjelang tahun 1990. Sementara itu, penguasaan ekuiti masyarakat lain terutamanya golongan etnik Cina dibenarkan berkembang daripada 35 peratus kepada 40 peratus manakala pegangan ekuiti oleh bangsa asing dikurangkan daripada 63 peratus pada
1970 kepada 30 peratus menjelang tahun 1990 (Drabble 2000).
Kejuruteraan sosial dalam DEB adalah juga bertujuan mewujudkan sebuah Masyarakat Perdagangan dan Perindustrian Bumiputera (MPPB). Penekanan tersebut diberikan bagi membentuk kelas Melayu komersial yang akhirnya membolehkan penyertaan Melayu dalam sektor korporat selaras untuk meningkatkan pegangan ekuiti bumiputera daripada 1.9 peratus pada tahun 1970 kepada 30 peratus pada akhir rancangan DEB pada tahun 1990. Strategi penyusunan semula masyarakat sebenarnya bertujuan mewujudkan penyertaan seimbang semua etnik dalam setiap kegiatan ekonomi. Antara matlamat utamanya adalah pertama, mengurangkan keadaan tidak seimbang struktur guna tenaga. Kedua, menambahkan hak milik rakyat Malaysia dalam pemilikan modal produktif negara termasuk pemilikan saham sektor syarikat. Legasnya, matlamat ini bertujuan untuk
memastikan bumiputera memiliki sekurang-kurangnya 30 peratus saham sektor syarikat, sementara 40 peratus oleh kaum bukan bumiputera dan 30
peratus rakyat asing. Ketiga, mewujudkan sebuah masyarakat perdagangan dan perindustrian dalam kalangan bumiputera untuk semua lapangan dan peringkat
kegiatan ekonomi moden (Nik Hashim 1989).
Matlamat dalam DEB dirangka oleh kerajaan memandangkan ketakseimbangan ekonomi antara etnik amat ketara, terutamanya jika perbandingan dilakukan terhadap bumiputera dengan bukan bumiputera. Ketakseimbangan ekonomi yang wujud termasuk aspek corak dan struktur guna tenaga, agihan pendapatan serta pemilikan modal produktif. Kesemua punca ketakseimbangan yang wujud dan bersifat berterusan pasti tidak akan dapat menghasilkan kemantapan mahupun kestabilan ekonomi, sosial serta politik yang diperlukan bagi menjamin kadar pertumbuhan ekonomi yang seimbang untuk meningkatkan taraf hidup penduduk negara ini. Peningkatan ekonomi yang tidak seimbang antara kumpulan etnik jelas digambarkan dalam bidang pemilikan sebagaimana yang ditunjukkan dalam
Jadual 3.3. Petunjuk dalam jadual tersebut memaparkan hanya 1.5 peratus modal
daripada syarikat yang terdapat di Semenanjung Malaysia adalah dimiliki oleh
etnik Meayu pada akhir tahun 1969, sedangkan 22.8 peratus dimiliki oleh etnik Cina dan 62.1 peratus oleh syarikat asing yang dikendalikan menerusi cawangan
syarikat yang ditubuhkan di luar negara.

結果 (中文) 2:

NEP也瞄准战略，到1990年到1990年从1970年的50％减少贫困至16.7％的政府还通过土著在1970年的目标股权在企业部门从2.4％到30％。同时，份额权益的其他社区，特别是少数民族中国被允许从35％到40％的增长，而股票持有外国国家从63％下降
到1990年（德拉布尔，2000年）。1970年到30％
，在新经济政策的社会工程也旨在创造一个土著商业和工业小区（BCIC）。强调的是马来形成之类的商业终于让马来人的参与企业部门在网上增加土著股权从1970年的1.9％到30％的NEP程序结束于1990年的重组战略旨在通过各民族创造一个真正的社区参与任何经济活动。其中的主要目标是：第一，降低就业的结构失衡。其次，包括该公司的股权全国生产资本的所有权添加马来西亚人的称号。遗产，这个目标是
确保土著至少有30％的企业部门的份额，而在非土著40％和30
％的外国人。第三，建立在土著到所有领域和阶段商业和工业界
的现代经济活动（尼克·哈希姆1989）。
新经济政策的目的是制定政府针对少数民族一直显著之间的经济不平衡，特别是如果比较是对土著和非土著。其中存在的经济失衡和模式和就业结构，收入分配和生产资本的所有权方面。一些存在的和不平衡的原因肯定不会是能够产生稳定或经济，社会和政治需要的稳定，确保经济增长的平衡率提高生活水平的人口。各民族之间的经济日益不平衡清楚地说明在所有权方面，如图
表3.3。该表中的说明显示了资本只有1.5％的
公司在马来西亚半岛被拥有的
民族Meayu在1969年底通过分支机构，而22.8％的种族中国和62.1％由外国公司拥有的经营
以外注册公司国家。