Penyatuan dua insan dalam perkahwin

Penyatuan dua insan dalam perkahwinan campur boleh disifatkan sebagai permulaan kepada dua buah keluarga besar dari dua ras berbeza untuk mulai saling mengenali adat istiadat atau pola perilaku keluarga yang satu lagi. Permulaan ini adalah sesuatu yang positif kerana mereka akan saling mempelajari aspek kebudayaan keluarga suami atau isteri masing masing sehingga akan wujud satu pengertian baru terhadap budaya suami isteri tersebut.

Menurut Koenjaraningrat, “Budaya menjadi suatu aspek yang penting dalam perkawinan, dimana pasangan tersebut tentu memiliki dalam hal nilai-nilai budaya yang dianut, menurut keyakinan dan kebiasaan, serta adat istiadat dan gaya hidup budaya. Di dalam perkawinan juga disatukan dua budaya yang berbeda, latar belakang yang berbeda, suku yang berbeda”, (Koentjaraningrat, 1981).

Secara mudahnya dapat dikatakan bahawa perkahwinan bukanlah hanya semata-mata sebuah perjanjian suci yang dilafazakan atau ikrar oleh dua manusia berbeza jantina bagi meneruskan sebuah hidup baru dalam alam rumahtangga. Proses perkahwinan tidak hanya persetujuan hubungan seks halal, malah konsep perkahwinan yang sejati biasanya melibatkan aspek aspek yang lebih besar seperti pertemuan dua keluarga, menyatunya dua karakter, menyesuaikan dua budaya, tradisi, adat istiadat, latarbelakang keluarga malah lebih jauh lagi ianya boleh menjadi sebagai persatuan dua bangsa.

Justru apabila terjadi perkahwinan campur samada ianya antara kaum dalam negara atau yang melibatkan bangsa lain dari luar negara perbezaan budaya kadangkala menjadi asas yang sangat kuat dalam mewujudkan suatu pemikiran baru tentang garis keturunan baru sehingga dua keluarga yang berbeza budaya ini akan menjadi saling mengerti tentang adat istiadat.

Apabila berlangsungnya upacara pernikahan atau akad nikah maka pengantin atau mereka yang terlibat dengan perkahwinan campur ini sangat menjaga adat, kerana dikesempatan inilah mereka akan menonjolkan adat istiadat masing masing sebagai sebuah kebanggaan dan keunikan adat mereka, lebih lebih lagi perkahwinan merupakan upacara adat yang harus mereka jaga dan banggakan sebagai warisan nenek moyang. Dari tradisi upacara perkahwinan ini akan tercermin jati diri bangsa mereka, namun biasanya bersatunya dua buah keluarga dapat mencerminkan bersatunya sebuah masyarakat berbilang kaum dan ini jelas terpancar melalui perkahwinan antara masyarakat Cina dengan Melayu. Hal ini dapat disokong oleh Dr. Johnben Loy Teik Cheok yang mengatakan bahawa “The ethnic mixing of families is likely to force the families to learn how to value the positive contributions each brings to our multicultural, multilingual and multi-religious nation”, (NST, 5 Nov 2011).
Keluarga sesebuah sukubangsa atau etnik yang terlibat dengan perkahwinan campur seakan dipaksa untuk mempelajari atau menilai secara positif tentang sumbangan keanekaragaman budaya, kepelbagaian bahasa dan masyarakat majmuk, hal ini sangat penting kerana kalau dilihat dari sudut adat istiadat, perkahwinan campur mempunyai kesan positif terutama dari sudut wujudnya amalan amalan budaya yang baru hasil gabungan dua keluarga dari 2 sukubangsa. Malah dari sudut agama dan sejarah ianya mempunyai kesan yang lebih mendalam iaitu bagaimana dengan perkahwinan jugalah penyebaran agama dapat dilakukan secara semulajadi. Hal ini dapat kita lihat dari sudut sejarah lagi yang mana sejak zaman kerajaaan melayu Melaka lagi penyebaran agama Islam telah dilakukan melalui perkahwinan.

Sungguhpun perkahwinan campur sering membawa erti kepada pembentukan suatu budaya bangsa yang baru, namun perkahwinan campur juga tidak terlepas dari mengalami pasang surut rumahtangga, kerana pertembungan dua budaya, dua bahasa malah adat yang berbeza sering juga menjadi punca keretakan rumahtangga, menurut Dr. Johnben Loy Teik Cheok lagi, “Typically, mixed couples have difficulties with differences around cultural family customs, language and religion. These differences are further exacerbated by pressures from their respective families and communities as well as the greater society for them to confirm to established expectations. For example, a young couple of modernised persuasion may seek to ignore their differences when they are in love. However, societal and family expectations such as religious conversions can forces the couples to choose between their differences rather than to find ways to live harmoniously with them. I have seen several couples break up due to such pressures from family and society”,(NST. 5 Nov 2011). Dr. Johnben berpendapat bahawa pasangan perkahwinan campur mengalami kesulitan dengan di kelilingi oleh perbezaan adat, bahasa dan agama, perbezaan ini diburukkan lagi oleh tekanan dari keluarga masing masing dan masyarakat luas yang mengharapkan mereka dapat memberikan sesuatu yang meyakinkan. Sebagai contoh pasangan perkahwinan campur yang berfikiran moden kelihatannya berusaha melupakan perbezaan-perbezaan tersebut ketika mereka sedang dilamun cinta. Walaubagaimanapun masyarakat luas dan keluarga mereka sentiasa mengharapkan berlakunya pertukaran agama sebagai jalan untuk memaksa pasangan ini memilih antara perbezaan mereka daripada mencari jalan hidup yang lebih harmoni. Dr Johnben juga melihat terdapat beberapa pasangan yang terpaksa mengakhiri rumahtangga sebagai akibat dari tekanan dari keluarga dan masyarkat.

Ini bermakna masyarakat masih berada dalam dilema samada membiarkan perkahwinan campur dengan jalan mudah atau salah satu pihak masih terpaksa mengikuti salah satu pihak yang lain dalam rangka menyelamatkan rumahtangga kerana tidak selamanya dan tidak semua keluarga dapat menerima perbezaan budaya, agama dan adat dalam keluarga mereka.

Perkahwinan campur sering juga dilihat sebagai sebuah proses menyemai benih baru bagi melahirkan generasi campuran baru, sudah tentu seandainya pasangan melayu Pakistan pastinya akan melahirkan zuriat yang lebih cerah warna kulitnya atau pasangan Cina Melayu sering dikatakan akan melahirkan zuriat yang lebih cerdik dan pintar. Hal ini boleh kita sifatkan sebagai perkembangan genetik baru yang mana pernikahan antara dua budaya sering memiliki kesan positif terutama dalam hal keturunan yang dilahirkan.

Adalah dipercayai bahawa perkahwinan dua manusia dari keturunan sukubangsa yang berbeza sudah pasti akan mewujudkan sebuah keturunan atau genetik baru, sehingga akan wujud pula wajah-wajah campuran yang unik seperti campuran Cina India, Cina Melayu, Melayu India, atau Melayu Kadazan yang pastinya akan terjadi kefasihan dalam bahasa ibunda atau bahasa baru atau kedua duanya sekali.

Umumnya kita ketahui juga bahawa masyarakat cina memang agak terkenal dengan bakat berniaga, dan seandainya kita mampu mewujudkan lebih ramai lagi pasangan melayu cina atau cina India maka kita mungkin dapat mewujudkan suatu bangsa campuran baru yang lebih berkeyakinan dalam bidang perniagaan. Wujudnya suasana ini akan lebih mempermudahkan lagi proses pembinaan negara bangsa kerana selama ini pembinaan negara bangsa dilihat sering dihalang oleh sikap prejudis antara kaum. Apabila kita melihat pada sebab-sebab berlakunya perpecahan kaum yang menggagalkan integrasi kaum dan pembinaan negara bangsa di Malaysia ini adalah kerana didorong oleh rasa tidak puas hati dan prejudis dalam kalangan kaum-kaum di Malaysia.

Ianya juga dapatlah kita katakan berpunca daripada sikap sesetengah kaum itu sendiri yang terlalu mahu menonjolkan kebudayaan masing-masing dengan mengetepikan kebudayaan kebangsaan seperti yang termaktub didalam Dasar Kebudayaan Kebangsaan. Obsesi untuk berada didalam kelompok kaum sendiri dari segala segi juga adalah salah satu punca utama yang telah melambatkan proses pembinaan negara bangsa di Malaysia. Justru dengan perkahwinan campur dapat dilihat menjadi salah satu jambatan yang mampu mengurangi sikap dan rasa prejudis antara kaum di Malaysia.

結果 (繁體中文) 2:

兩個人在婚姻團結可以被視為一個前奏兩個大家族兩個不同的種族，開始認識到對方的習俗或行為模式的另一個家庭。這是一些積極的開始，因為他們將研究每個配偶的家庭文化的各個方面，這樣就會有丈夫和妻子。文化有了新的認識據Koenjaraningrat，“文化已經成為婚姻的一個重要方面，其中夫婦將在文化價值觀方面擁護，根據信仰和習俗，以及海關和生活方式的文化。在婚姻中也鞏固了兩種不同的文化，不同的背景，不同的部落“（伊格爾頓，特里，1981年）。簡而言之，可以說，婚姻是不是僅僅是dilafazakan或神聖的盟約肯定兩個人不同性別對追求新生活的家庭。婚禮過程不僅是合法性的批准，但婚姻的真正概念，通常涉及到像兩個家庭的會議上，兩個人物的合併，調整兩種文化，傳統，習俗，家庭背景，甚至還可以把它當成關聯較大的長寬比兩個國家。因此，當種族之間的通婚無論是本地或涉及其他人從海外文化差異有時會創造約達兩個不同的家庭，這些文化的新譜系的新思維將是相互理解非常堅實的基礎有關習俗。當婚禮儀式或典禮時，新娘或參與與這些異族通婚是保持傳統，因為它是那麼的，他們將突出自己的傳統，作為一個驕傲和他們的傳統的獨特性，婚姻是更為儀式他們應該照顧和自豪感在他們的遺產。婚禮儀式的傳統，將反映在他們的國民身份，但通常是兩個家庭的結合可能反映一個多族裔社會的團結，這是通過中國和馬來社區之間的通婚明顯的體現。這可以通過醫生的支持 Johnben洛伊Teik卓的話說，“家庭的種族融合是可能迫使家屬來學習如何珍視的積極貢獻每個帶給我們的多元文化，多語言和多宗教的國家”（NST，2011年11月5日）。家庭在異族通婚的民族或種族參與彷彿被迫學習或評價積極關於文化多樣性，語言多樣性和多元化社會的貢獻，這是非常重要的，因為如果從海關的角度看到，婚姻有著積極的影響，尤其是在實踐中存在的條款新的文化實踐相結合來自兩個部落兩個家庭的結果。即使是從宗教和歷史的角度是對宗教如何部署過的婚姻可以自然地做更多的效果。它可以從歷史的角度再次自從馬六甲馬來西亞政府進一步傳播伊斯蘭教的天進行婚姻可以看出。雖然異族通婚往往意味著一種新的文化的形成，但通婚是不是獨立的家庭的酸甜苦辣，因為兩種文化，兩種語言，甚至不同的傳統往往也會造成家庭破裂的衝突，根據博士 Johnben卓洛伊Teik再次，“通常情況下，混合夫婦與周圍的家人習俗，語言和宗教文化差異的困難。這些差異是由從各自的家庭和社區以及更大的社會為他們確認既定的期望的壓力而進一步惡化。例如，一對年輕夫婦現代化說服可能尋求忽略他們之間的分歧時，他們相愛了。然而，社會的和家庭的期望，如宗教轉換可以迫使他們夫妻之間的差異進行選擇，而不是想辦法與他們和睦相處。我見過幾個情侶分手是由於來自家庭和社會的壓力等“（NST 11月5日，2011）。博士 Johnben查看通婚的夫婦遇到的困難，同時通過在文化，語言和宗教差異所包圍，這些差異是由他們的家庭的壓力和更廣泛的社區，希望他們給的東西讓人放心加劇。例如一對現代意識的婚姻似乎試圖忘記這些差異，當他們沉浸在愛情中。然而，更廣泛的社會和他們的家人總是期望宗教的變化，以此來迫使他們夫妻之間的差異進行選擇，而不是想方設法更加和睦地生活的發生。Johnben博士也看到有一些夫婦誰已經結束的婚姻，從家庭和社會壓力的結果。這意味著，人們仍然難以抉擇是否讓通婚用最簡單的方式，或一方當事人仍然不得不跟隨其他一方為了節省結婚因為不是總是，而不是所有的家庭可以接收他們的家庭在文化，宗教的差異和傳統。婚姻通常被看作是在播種新的種子生產新一代混合的過程中的一步，當然巴基斯坦將枯萎如果夫妻會生出後代更鮮豔的色彩皮膚或馬來語中國夫婦經常說要生下的後代更聰明和精明。這個我們可以形容為新的基因，其中婚姻兩種文化之間往往有積極的影響，尤其是在子女出生方面的發展。據信，兩個人的不同種族血統的婚姻肯定會創建一個新的行或遺傳，所以會存在也面臨著中國的印度，中國，印度尼西亞，馬來人，印度人，馬來人或卡達山的獨特組合，這將肯定發生流利的一種新的語言或母親，或兩者兼而有之。一般情況下，我們也知道，中國社會是相當著名的人才貿易，如果我們能夠創造出更多的對中國馬來語印度或中國的，那麼我們也許能夠創造的人誰更有信心業務的新組合。那裡的氣氛將會進一步簡化國家建設作為民族國家的建設被認為是經常被種族偏見阻礙了這一進程。當我們看看原因是什麼阻撓在馬來西亞種族融合和民族建築被不滿和偏見帶動馬來西亞的比賽之一。在種族分裂它也可以說，從一些人的態度莖，自太想通過撤銷作為供奉在國家文化政策的民族文化突出自己的文化。念念不忘要在各方面的集團也中是已經推遲建國馬來西亞過程的主要原因之一。因此，婚姻可以被看作是橋，可以減少在馬來西亞種族之間態度和偏見之一。