Hakikatnya, ‘perpaduan’ yang diidam

Hakikatnya, ‘perpaduan’ yang diidamkan oleh manusia yang masih belum wujud itu adalah berasaskan suatu matlamat akhir bersifat utopia yang tidak dapat dilaksanakan, iaitu unity is uniformity atau 'perpaduan' ialah keSAMAan atau keSATUan -- satu bangsa, satu agama, satu bahasa, satu negara, yang juga merupakan kata-kata slogan. Justeru, unity is uniformity hanyalah suatu gambaran tentang suatu masyarakat yang sempurna yang tidak boleh menjadi kenyataan.
Keadaan yang wujud dan terus-menerus dinikmati oleh sebilangan besar anggota masyarakat majmuk di dunia ialah ‘kesepaduan,’ iaitu, suatu fenomena sosial yang dipacu oleh idaman mendalam terhadap perpaduan yang seterusnya mempengaruhi para anggota masyarakat
4 Hubungan Etnik
tersebut untuk merangkai berbagai-bagai ikhtiar dan kegiatan yang dianggap sebagai prasyarat mencapai perpaduan. Himpunan usaha ini sering tanpa disedari telah membawakan keamanan, keharmonian dan kestabilan dalam masyarakat tetapi belum membawakan perpaduan idaman.
Himpunan usaha ini umumnya adalah bersifat fenemonologikal kerana berpaksikan prilaku, bukan bersifat struktural yang berpaksikan institusi. Oleh yang demikian, dalam konteks pembentukan kesepaduan sosial sebagai suatu fenemona praperpaduan, peranan agensi bersifat
'takrifan harian' (everyday-defined) jauh lebih penting dan berkesan daripada struktur atau institusi yang bersifat 'takrifan autoriti' (authority- defined), kerana setiap anggota masyarakat majmuk adalah bebas untuk bertindak dan berprilaku prokeamanan, prokeharmonian dan antikeganasan demi survival diri, keluarga dan kelompok sosialnya.
Oleh yang demikian, sekiranya timbul sebarang konflik, pergeseran dan pertelingkahan oleh kerana perbezaan sosial yang sedia ada dalam sesebuah masyarakat majmuk, para anggotanya akan segera mencari jalan penyelesaian melalui perundingan dalam pelbagai cara dan bentuk. Umumnya, melalui perundingan seperti ini terhasil persetujuan, kompromi dan tolak ansur dalam banyak hal. Namun, hal ini tidak bermakna bahawa semua cabaran, rasa tidak puas hati dan potensi konflik terselesai. Konflik tetap ada tetapi dalam keadaan terkawal kerana anggota masyarakat amnya menolak keganasan sebagai jalan penyelesaian terhadap perbezaan sosial.
hubungan etnik di Malaysia
Urutan sejarah Malaysia daripada selepas tamat Perang Dunia Kedua pada 1945 sehingga sekarang memaparkan tiga era penting jika diukur berdasarkan pola konflik, keamanan dan kestabilan dalam masyarakat pada setiap era tersebut seperti yang digambarkan dalam Rajah 1.1 di bawah yang membandingkan keadaan di Malaysia dengan di Sri Lanka. Pola hubungan etnik di Malaysia sejak 1946 hingga kini memperlihatkan pola turun naik dalam hubungan etnik, tetapi pada amnya keadaan di Malaysia adalah aman damai dengan hubungan etnik yang harmoni sesuai dengan hakikat, sedangkan lidah lagi tergigit, inikan pula masyarakat pelbagai etnik, pasti sekali-sekala akan tercetus konflik dan pertelagahan.

結果 (中文) 2:

事实上，“团结”所需的人根本不存在谁，它是基于不能做一个乌托邦式的终极目标，那就是团结统一或'团结'是相似或单位-一个民族，一种宗教，一种语言一国家，这也是一个口号的话。因此，团结是均匀性是一个完美的社会图片不能成为现实。
存在和大量在世界上的社会成员不断享有的情况是'统一'，即一个社会现象，是由深渴求驱动这反过来又影响了社会成员团结
4种族关系
是组装被视为先决条件达成统一的各种努力和活动。该集是经常被忽视的努力带来了和平，和谐和社会稳定，但尚未使统一的梦想。
这组这些努力一般都集中行为是因为而不是结构性的，它为中心的机构fenemonologikal。因此，在建立社会凝聚力作为fenemona praperpaduan的背景下，该机构的职责是
“日记定义”（日常定义的）远比结构性或体制性质的“权威定义，”更重要和有效（监管局定义），为每个成员一个社会是自由行动和行为prokeamanan，prokeharmonian和反恐为求自我，家庭和社会群体的生存。
因此，如果有任何冲突，流离失所和冲突，由于在一个多元化的社会中存在的社会差异，其成员将很快寻求多种途径和形式，通过谈判解决。一般来说，这种导致协议协商，妥协和让步在很多方面。但是，这并不意味着所有的挑战，不满和潜在的冲突解决。但是冲突仍然在控制，社会成员普遍反对暴力作为解决社会差异，
在马来西亚民族关系
二战结束在1945年到现在经过马来西亚排名历史当冲突，安全与稳定测量显示三个重要的时代在社会上每一个时代如图1.1所示，其中比较有斯里兰卡的情况。自1946年以来在马来西亚的种族关系模式到现在偶尔表现出的民族关系波动的格局，但一般在马来西亚的情况符合事实，和平与和谐的民族关系，而舌头再次被蛇咬，十年多的多种族的社会，必须将被触发冲突和争用。