Faktor Pencemaran Alam Sekitar dan

Faktor Pencemaran Alam Sekitar dan Langkah Mengatasinya.
"Kita tidak mewarisi alam sekitar daripada nenek moyang kita, sebaliknya kita meminjamnya daripada generasi akan datang. Oleh itu, jagalah alam sekitar supaya anak dan cucu kita dapat menikmatinya." Kata-kata Mahatma Gandhi ini sudah cukup membuktikan bahawa alam sekitar merupakan harta paling berharga yang perlu dijaga kepentingannya. Mendepani arus globalisasi, setiap kita pasti mahukan kondisi alam sekitar yang terbaik dan indah mahupun aset pembangunan melampaui kesedaran kita terhadap kepentingan alam sekitar. Oleh yang demikian, anjakan paradigma harus dilakukan agar punca-punca berlakunya alam sekitar dapat dibejat.

Pencemaran alam sekitar boleh diruncingkan kepada tiga perkara iaitu pencemaran udara, pencemaran air dan pencemaran bunyi. Pencemaran udara nyata memberikan heterogen impak kepada manusia sekiranya sampah sarap dan sisa toksik terus dihumban ke dalam punca utama aliran air iaitu sungai dan laut. Sampah sarap yang terkumpul ghalibnya akan menyekat aliran air lantas menyumbang kepada takungan air. Hal ini berpotensi menyebabkan banjir kilat. Selain itu, sisa toksik dan minyak daripada kilang menyebabkan ekosistem organisma marin terganggu apabila disalurkan ke sungai atau laut. Lebih ruwet lagi, pencemaran air memberikan kesan yang eksplisit terhadap kesihatan manusia kerana hal ini seolah-olah menjadi medium penyebar penyakit-penyakit seperti taun dan juga denggi. Ironinya, semua golongan harus mengenepikan sifat nafsi dan mulalah menjaga alam sekitar.

Tambahan lagi, minda manusia berjiwa rakus seperti golongan pemaju perumahan masih dangkal kerana asyik memikirkan keuntungan. Jadi, kealpaan ini menyebabkan pencemaran udara. Hal ini kerana, semakin banyak pokok-pokok ditebang bagi memberikan medan kepada kemajuan sektor pembangunan. Pencemaran udara berlaku apabila gas karbon dioksida yang dibebaskan oleh manusia tidak dapat diserap oleh sang flora dek kerana populasinya kian merudum. Proses perumahan di kawasan lereng bukit juga harus dihentikan kerana menyoroti peristiwa lampau, tragedi tanah runtuh di Bukit Antarabangsa pada 2009 menjadi indikator yang jelas bahawa hal ini tidak harus dimanifestasikan.

Di samping itu, masalah pencemaran alam sekitar diperkasakan lagi dengan pencemaran bunyi. Hal ini lebih tertumpu kepada rumah-rumah di kawasan perindustrian. Banyak aduan yang disiarkan di media apabila ketenteraman penduduk diakui terganggu dengan bunyi bising yang terhasil daripada pengilangan berskala besar seperti kilang kelapa sawit dan sebagainya. Rentetan daripada itu, asap yang dibebaskan tanpa tapisan menyebabkan pencemaran pencemaran udara yang izhar. Oleh yang demikian, pengusaha kilang harus bersifat inovatif dan pragmatis agar pencemaran tersebut dapat dikekang.

Namun begitu, sekiranya pencemaran-pencemaran tersebut terus menggugat keindahan alam sekitar, kita haruslah memikirkan mangkin yang efektif agar pidana ini tidak bermaharajalela. Langkah yang boleh diambil adalah proses pemeliharaan dan pemuliharaan yang berterusan. Cara ini dapat meningkatkan kandungan gas oksigen dalam udara selain kelebihan menahan tanah daripada runtuh sekiranya penanaman di lereng-lereng bukit dilakukan secara progresif. Di samping itu, pemaju perumahan yang masih tegar menjalankan projek di kawasan yang tidak diluluskan harus menjalani hukuman berat. Hal ini bagi memartabatkan kesedaran mereka bahawa alam sekitar amat penting. Bagi memastikan langkah ini menjadi, pihak berkuasa tempatan harus melakukan observasi dengan kerap. Sekiranya pihak berkuasa tempatanlah yang menjadi petualang dengan menerima suapan, maka benarlah pepatah, "harapkan pagar, pagar makan padi". Mereka harus dihukum.


Oleh itu, semua pihak haruslah bersinergi agar alam sekitar dapat dikekalkan keindahannya. Janganlah kita menjadikan modenisasi sebagai alasan yang konkrit untuk tegar menjadi evasif. Seharusnya, kita hendaklah mengetahui bahawa jika alam sekitar terus dicemari, generasi akan datang akan kehausan signifikan alam sekitar terhadap masyarakat di dunia.

結果 (中文) 2:

环境污染因素和克服。“我们不从我们的祖先那里继承的环境，但我们的后代借了。所以，照顾环境，让我们的子子孙孙能享受它。” 圣雄甘地的话足以证明，环境是最宝贵的财富，必须保护的利益。面对全球化，我们每个人都必须要在最好的环境条件和美丽的财产，远远超出了我们的环境的重要性的认识的发展。该模式的转变需要做这样发生的原因可dibejat环境。环境的污染，可加强以以下三个项目：空气污染，水污染和噪音污染。空气污染提供了对人类异种真正的影响，如果生活垃圾和有毒废物直接倾倒入河和海的水流的主要原因。事件的收集的垃圾普通当然会限制水的流动，从而有助于保水性。这可能会导致山洪暴发。此外，从植物有毒废物和油引起干扰的生态系统时引导到河流或海海洋生物。对人体健康的明确，因为这更复杂的是，水体污染的影响似乎是传播霍乱和登革热疾病的媒介。讽刺的是，所有的群体应该抛开自私的本性，并开始保护环境。此外，人的心灵，如没有灵魂的贪婪的开发商仍浅，斤斤计较的利润。因此，这种健忘是造成空气污染。这是因为，越来越多的树木被砍伐，以提供地形进步了行业的发展。当二氧化碳被人类释放不能被菌群因为其人口往下滑甲板吸收发生的空气污染。依山而建的住房的过程中也应停止凸显近期以来，滑坡悲剧武吉国际在2009年作为一个明确的指标，这并没有得到体现。此外，环境污染的问题，授权与噪音污染。它更注重于房子的工业区。许多投诉播出媒体时，他们的和平不安与大规模制造的噪音公认的如棕榈油厂等。释放烟雾序列无过滤污染空气污染的爱资哈尔。该工厂运营商必须创新，务实，这样的污染可以得到遏制。但是，如果污染，污染持续威胁环境的美丽，我们应该思考的有效催化剂犯罪并不猖獗。可采取的措施是保存和保护问题的过程。这可以在除了增加空气中的氧气，以保持过量的土壤塌陷如果种植在山坡进行逐步。此外，开发商仍执着于未经批准接受严厉的惩罚领域开展项目。这是提高他们的认识，环境是非常重要的。对于这是地方当局必须进行经常性的观察。如果地方当局是冒险与收受贿赂，那么它是真实的格言，“希望击剑，吃米”。他们应该受到惩罚。因此，各方应共同努力使环境得以保存美丽。让我们不要做现代化作为一个具体的理由是正确的回避刚性。按说，我们应该知道，如果环境受到污染，下一代将拥有世界人民的显著环境的渴望。