DEB juga menyasarkan strategi ke ar

DEB juga menyasarkan strategi ke arah mengurangkan paras kemiskinan daripada 50 peratus pada tahun 1970 kepada 16.7 peratus menjelang tahun 1990. Manakala kerajaan turut menyasarkan penguasaan ekuiti dalam sektor korporat oleh bumiputera daripada 2.4 peratus pada tahun 1970 kepada 30 peratus menjelang tahun 1990. Sementara itu, penguasaan ekuiti masyarakat lain terutamanya golongan etnik Cina dibenarkan berkembang daripada 35 peratus kepada 40 peratus manakala pegangan ekuiti oleh bangsa asing dikurangkan daripada 63 peratus pada
1970 kepada 30 peratus menjelang tahun 1990 (Drabble 2000).
Kejuruteraan sosial dalam DEB adalah juga bertujuan mewujudkan sebuah Masyarakat Perdagangan dan Perindustrian Bumiputera (MPPB). Penekanan tersebut diberikan bagi membentuk kelas Melayu komersial yang akhirnya membolehkan penyertaan Melayu dalam sektor korporat selaras untuk meningkatkan pegangan ekuiti bumiputera daripada 1.9 peratus pada tahun 1970 kepada 30 peratus pada akhir rancangan DEB pada tahun 1990. Strategi penyusunan semula masyarakat sebenarnya bertujuan mewujudkan penyertaan seimbang semua etnik dalam setiap kegiatan ekonomi. Antara matlamat utamanya adalah pertama, mengurangkan keadaan tidak seimbang struktur guna tenaga. Kedua, menambahkan hak milik rakyat Malaysia dalam pemilikan modal produktif negara termasuk pemilikan saham sektor syarikat. Legasnya, matlamat ini bertujuan untuk
memastikan bumiputera memiliki sekurang-kurangnya 30 peratus saham sektor syarikat, sementara 40 peratus oleh kaum bukan bumiputera dan 30
peratus rakyat asing. Ketiga, mewujudkan sebuah masyarakat perdagangan dan perindustrian dalam kalangan bumiputera untuk semua lapangan dan peringkat
kegiatan ekonomi moden (Nik Hashim 1989).
Matlamat dalam DEB dirangka oleh kerajaan memandangkan ketakseimbangan ekonomi antara etnik amat ketara, terutamanya jika perbandingan dilakukan terhadap bumiputera dengan bukan bumiputera. Ketakseimbangan ekonomi yang wujud termasuk aspek corak dan struktur guna tenaga, agihan pendapatan serta pemilikan modal produktif. Kesemua punca ketakseimbangan yang wujud dan bersifat berterusan pasti tidak akan dapat menghasilkan kemantapan mahupun kestabilan ekonomi, sosial serta politik yang diperlukan bagi menjamin kadar pertumbuhan ekonomi yang seimbang untuk meningkatkan taraf hidup penduduk negara ini. Peningkatan ekonomi yang tidak seimbang antara kumpulan etnik jelas digambarkan dalam bidang pemilikan sebagaimana yang ditunjukkan dalam
Jadual 3.3. Petunjuk dalam jadual tersebut memaparkan hanya 1.5 peratus modal
daripada syarikat yang terdapat di Semenanjung Malaysia adalah dimiliki oleh
etnik Meayu pada akhir tahun 1969, sedangkan 22.8 peratus dimiliki oleh etnik Cina dan 62.1 peratus oleh syarikat asing yang dikendalikan menerusi cawangan
syarikat yang ditubuhkan di luar negara.

結果 (中文) 2:

NEP也瞄准战略，1990年同时，控制，降低贫困水平从1970年的50％到16.7％的1990年虽然政府也盯上股权在企业部门的土著从2.4％1970年30％股权等社区，特别是少数民族中国允许从35％增长到40％，而持股量由外国从63％降低
到1990年1970年的30％（德拉布尔2000）。
社会工程，在NEP也旨在创造一个共同体贸易和工业界（BCIC）。强调的是马来人形成的商业类，最终使马来人参与企业部门在网上在1970年增加土著持股量由1.9％至30％的NEP程序结束于1990年的重组战略旨在打造各民族均衡参与的一个真正的社区任何经济活动。其中的主要目标是：第一，减少不平衡状态就业结构。其次，添加标题马来西亚人在生产性资本的国家所有权，包括企业部门股权。传统的，这个目标是
确保土著拥有企业部门至少30％，而40％的非土著人，30
％的外国人。三，创建之中本土各个领域和层次商业和工业社会
的现代经济活动（聂哈希姆1989），
新经济政策的目标由政府开发为民族之间的经济不平等是显著，特别是如果比较是对土著和非土著。存在包括模式和就业结构，收入分配和生产资本所有权方面的经济失衡。一些存在的和不平衡的原因，肯定不会是能够产生稳定或稳定的经济，社会和政治需要，以确保经济增长的平衡速度，提高人民的生活在这个国家。各民族之间的经济日益不平衡清楚地说明了在所有权方面，如图
表3.3。在表的说明显示资本只有1.5％的
按所拥有的公司在马来西亚半岛的
民族Meayu在1969年底，而通过新控制的22.8％由外国公司由中国和62.1％的股份
成立的公司外国家。