Penyatuan dua insan dalam perkahwinan campur boleh disifatkan sebagai permulaan kepada dua buah keluarga besar dari dua ras berbeza untuk mulai saling mengenali adat istiadat atau pola perilaku keluarga yang satu lagi. Permulaan ini adalah sesuatu yang positif kerana mereka akan saling mempelajari aspek kebudayaan keluarga suami atau isteri masing masing sehingga akan wujud satu pengertian baru terhadap budaya suami isteri tersebut.
Menurut Koenjaraningrat, “Budaya menjadi suatu aspek yang penting dalam perkawinan, dimana pasangan tersebut tentu memiliki dalam hal nilai-nilai budaya yang dianut, menurut keyakinan dan kebiasaan, serta adat istiadat dan gaya hidup budaya. Di dalam perkawinan juga disatukan dua budaya yang berbeda, latar belakang yang berbeda, suku yang berbeda”, (Koentjaraningrat, 1981).
Secara mudahnya dapat dikatakan bahawa perkahwinan bukanlah hanya semata-mata sebuah perjanjian suci yang dilafazakan atau ikrar oleh dua manusia berbeza jantina bagi meneruskan sebuah hidup baru dalam alam rumahtangga. Proses perkahwinan tidak hanya persetujuan hubungan seks halal, malah konsep perkahwinan yang sejati biasanya melibatkan aspek aspek yang lebih besar seperti pertemuan dua keluarga, menyatunya dua karakter, menyesuaikan dua budaya, tradisi, adat istiadat, latarbelakang keluarga malah lebih jauh lagi ianya boleh menjadi sebagai persatuan dua bangsa.
Justru apabila terjadi perkahwinan campur samada ianya antara kaum dalam negara atau yang melibatkan bangsa lain dari luar negara perbezaan budaya kadangkala menjadi asas yang sangat kuat dalam mewujudkan suatu pemikiran baru tentang garis keturunan baru sehingga dua keluarga yang berbeza budaya ini akan menjadi saling mengerti tentang adat istiadat.
Apabila berlangsungnya upacara pernikahan atau akad nikah maka pengantin atau mereka yang terlibat dengan perkahwinan campur ini sangat menjaga adat, kerana dikesempatan inilah mereka akan menonjolkan adat istiadat masing masing sebagai sebuah kebanggaan dan keunikan adat mereka, lebih lebih lagi perkahwinan merupakan upacara adat yang harus mereka jaga dan banggakan sebagai warisan nenek moyang. Dari tradisi upacara perkahwinan ini akan tercermin jati diri bangsa mereka, namun biasanya bersatunya dua buah keluarga dapat mencerminkan bersatunya sebuah masyarakat berbilang kaum dan ini jelas terpancar melalui perkahwinan antara masyarakat Cina dengan Melayu. Hal ini dapat disokong oleh Dr. Johnben Loy Teik Cheok yang mengatakan bahawa “The ethnic mixing of families is likely to force the families to learn how to value the positive contributions each brings to our multicultural, multilingual and multi-religious nation”, (NST, 5 Nov 2011).
Keluarga sesebuah sukubangsa atau etnik yang terlibat dengan perkahwinan campur seakan dipaksa untuk mempelajari atau menilai secara positif tentang sumbangan keanekaragaman budaya, kepelbagaian bahasa dan masyarakat majmuk, hal ini sangat penting kerana kalau dilihat dari sudut adat istiadat, perkahwinan campur mempunyai kesan positif terutama dari sudut wujudnya amalan amalan budaya yang baru hasil gabungan dua keluarga dari 2 sukubangsa. Malah dari sudut agama dan sejarah ianya mempunyai kesan yang lebih mendalam iaitu bagaimana dengan perkahwinan jugalah penyebaran agama dapat dilakukan secara semulajadi. Hal ini dapat kita lihat dari sudut sejarah lagi yang mana sejak zaman kerajaaan melayu Melaka lagi penyebaran agama Islam telah dilakukan melalui perkahwinan.
Sungguhpun perkahwinan campur sering membawa erti kepada pembentukan suatu budaya bangsa yang baru, namun perkahwinan campur juga tidak terlepas dari mengalami pasang surut rumahtangga, kerana pertembungan dua budaya, dua bahasa malah adat yang berbeza sering juga menjadi punca keretakan rumahtangga, menurut Dr. Johnben Loy Teik Cheok lagi, “Typically, mixed couples have difficulties with differences around cultural family customs, language and religion. These differences are further exacerbated by pressures from their respective families and communities as well as the greater society for them to confirm to established expectations. For example, a young couple of modernised persuasion may seek to ignore their differences when they are in love. However, societal and family expectations such as religious conversions can forces the couples to choose between their differences rather than to find ways to live harmoniously with them. I have seen several couples break up due to such pressures from family and society”,(NST. 5 Nov 2011). Dr. Johnben berpendapat bahawa pasangan perkahwinan campur mengalami kesulitan dengan di kelilingi oleh perbezaan adat, bahasa dan agama, perbezaan ini diburukkan lagi oleh tekanan dari keluarga masing masing dan masyarakat luas yang mengharapkan mereka dapat memberikan sesuatu yang meyakinkan. Sebagai contoh pasangan perkahwinan campur yang berfikiran moden kelihatannya berusaha melupakan perbezaan-perbezaan tersebut ketika mereka sedang dilamun cinta. Walaubagaimanapun masyarakat luas dan keluarga mereka sentiasa mengharapkan berlakunya pertukaran agama sebagai jalan untuk memaksa pasangan ini memilih antara perbezaan mereka daripada mencari jalan hidup yang lebih harmoni. Dr Johnben juga melihat terdapat beberapa pasangan yang terpaksa mengakhiri rumahtangga sebagai akibat dari tekanan dari keluarga dan masyarkat.
Ini bermakna masyarakat masih berada dalam dilema samada membiarkan perkahwinan campur dengan jalan mudah atau salah satu pihak masih terpaksa mengikuti salah satu pihak yang lain dalam rangka menyelamatkan rumahtangga kerana tidak selamanya dan tidak semua keluarga dapat menerima perbezaan budaya, agama dan adat dalam keluarga mereka.
Perkahwinan campur sering juga dilihat sebagai sebuah proses menyemai benih baru bagi melahirkan generasi campuran baru, sudah tentu seandainya pasangan melayu Pakistan pastinya akan melahirkan zuriat yang lebih cerah warna kulitnya atau pasangan Cina Melayu sering dikatakan akan melahirkan zuriat yang lebih cerdik dan pintar. Hal ini boleh kita sifatkan sebagai perkembangan genetik baru yang mana pernikahan antara dua budaya sering memiliki kesan positif terutama dalam hal keturunan yang dilahirkan.
Adalah dipercayai bahawa perkahwinan dua manusia dari keturunan sukubangsa yang berbeza sudah pasti akan mewujudkan sebuah keturunan atau genetik baru, sehingga akan wujud pula wajah-wajah campuran yang unik seperti campuran Cina India, Cina Melayu, Melayu India, atau Melayu Kadazan yang pastinya akan terjadi kefasihan dalam bahasa ibunda atau bahasa baru atau kedua duanya sekali.
Umumnya kita ketahui juga bahawa masyarakat cina memang agak terkenal dengan bakat berniaga, dan seandainya kita mampu mewujudkan lebih ramai lagi pasangan melayu cina atau cina India maka kita mungkin dapat mewujudkan suatu bangsa campuran baru yang lebih berkeyakinan dalam bidang perniagaan. Wujudnya suasana ini akan lebih mempermudahkan lagi proses pembinaan negara bangsa kerana selama ini pembinaan negara bangsa dilihat sering dihalang oleh sikap prejudis antara kaum. Apabila kita melihat pada sebab-sebab berlakunya perpecahan kaum yang menggagalkan integrasi kaum dan pembinaan negara bangsa di Malaysia ini adalah kerana didorong oleh rasa tidak puas hati dan prejudis dalam kalangan kaum-kaum di Malaysia.
Ianya juga dapatlah kita katakan berpunca daripada sikap sesetengah kaum itu sendiri yang terlalu mahu menonjolkan kebudayaan masing-masing dengan mengetepikan kebudayaan kebangsaan seperti yang termaktub didalam Dasar Kebudayaan Kebangsaan. Obsesi untuk berada didalam kelompok kaum sendiri dari segala segi juga adalah salah satu punca utama yang telah melambatkan proses pembinaan negara bangsa di Malaysia. Justru dengan perkahwinan campur dapat dilihat menjadi salah satu jambatan yang mampu mengurangi sikap dan rasa prejudis antara kaum di Malaysia.
人類的兩個在異族通婚整合可以作為前奏,兩個家庭從兩個不同的 ras 開始相互儀式為特徵或行為模式那個再次。這是文化的一個積極的開始,因為他們將相互學習文化方面的每個家庭配偶,所以會有一個新的丈夫與妻子感。根據 Koenjaraningrat,文化成為了的婚禮,對一定有在文化價值觀,根據 dianut 信心和熟悉程度,以及海關和生活方式文化的一個重要方面。在不同于婚禮也合併兩個文化,背景不同,季是不同的",(Koentjaraningrat,1981年)。在很容易可以說婚姻不是純粹神聖的協定,dilafazakan 或由兩個不同的人類性別的承諾,繼續新的生活在國內的環境。婚姻的過程是不只批准的清真性別,甚至真正的婚姻通常的概念涉及較大的方面如家,遇見兩個 menyatunya 兩個字元,自訂兩種文化、 傳統、 習俗、 家庭背景甚至進一步它可以成為協會的兩場比賽。它時正是異族通婚是否他們之間的比賽是在該國或涉及其他異國文化的差異有時發生構成基礎的一個非常強大的在創建新思考新行的後裔達儀式,是將相互瞭解兩個不同的家庭文化。婚禮或蜜月或 nikah 然後他們涉及與異族通婚時保持自訂,因為這是他們將 dikesempatan 突出他們的風俗習慣作為一種自豪感和唯一性的他們自訂的、 得到更多婚禮的自訂儀式就是其警衛和自豪的祖傳遺產。從傳統的婚禮將會反映他們的民族自豪感,但通常 bersatunya 兩個家庭反映的 bersatunya 一個多種族的社會,這清楚地表現出的華人與馬來人之間的婚姻。這可以由博士 Johnben Loy 紀 Cheok 說"種族混合的家庭是其 5 月強迫家庭學會如何積極價值為每個它帶給我們的多文化、 多語言支援和多宗教的國家",(2011 年 11 月 5 日,NST)。Sukubangsa 或族裔參與異族通婚的的家庭被迫學習或評估積極貢獻的文化、 語言多樣性 keanekaragaman 和多元社會裡,這是非常重要的因為如果它從禮儀的角度看,混合婚姻產生積極的影響,尤其是從存在的文化實踐做法的兩個家庭從 2 sukubangsa 新的組合。甚至從宗教和歷史的角度,他們有了更深層次的影響,即怎麼樣有宗教傳播的婚姻可以做自然。這可以從角度來看又是歷史的因為時間的麻六甲再次伊斯蘭教的傳播已通過婚姻。Sungguhpun perkahwinan campur sering membawa erti kepada pembentukan suatu budaya bangsa yang baru, namun perkahwinan campur juga tidak terlepas dari mengalami pasang surut rumahtangga, kerana pertembungan dua budaya, dua bahasa malah adat yang berbeza sering juga menjadi punca keretakan rumahtangga, menurut Dr. Johnben Loy Teik Cheok lagi, “Typically, mixed couples have difficulties with differences around cultural family customs, language and religion. These differences are further exacerbated by pressures from their respective families and communities as well as the greater society for them to confirm to established expectations. For example, a young couple of modernised persuasion may seek to ignore their differences when they are in love. However, societal and family expectations such as religious conversions can forces the couples to choose between their differences rather than to find ways to live harmoniously with them. I have seen several couples break up due to such pressures from family and society”,(NST. 5 Nov 2011). Dr. Johnben berpendapat bahawa pasangan perkahwinan campur mengalami kesulitan dengan di kelilingi oleh perbezaan adat, bahasa dan agama, perbezaan ini diburukkan lagi oleh tekanan dari keluarga masing masing dan masyarakat luas yang mengharapkan mereka dapat memberikan sesuatu yang meyakinkan. Sebagai contoh pasangan perkahwinan campur yang berfikiran moden kelihatannya berusaha melupakan perbezaan-perbezaan tersebut ketika mereka sedang dilamun cinta. Walaubagaimanapun masyarakat luas dan keluarga mereka sentiasa mengharapkan berlakunya pertukaran agama sebagai jalan untuk memaksa pasangan ini memilih antara perbezaan mereka daripada mencari jalan hidup yang lebih harmoni. Dr Johnben juga melihat terdapat beberapa pasangan yang terpaksa mengakhiri rumahtangga sebagai akibat dari tekanan dari keluarga dan masyarkat.Ini bermakna masyarakat masih berada dalam dilema samada membiarkan perkahwinan campur dengan jalan mudah atau salah satu pihak masih terpaksa mengikuti salah satu pihak yang lain dalam rangka menyelamatkan rumahtangga kerana tidak selamanya dan tidak semua keluarga dapat menerima perbezaan budaya, agama dan adat dalam keluarga mereka.Perkahwinan campur sering juga dilihat sebagai sebuah proses menyemai benih baru bagi melahirkan generasi campuran baru, sudah tentu seandainya pasangan melayu Pakistan pastinya akan melahirkan zuriat yang lebih cerah warna kulitnya atau pasangan Cina Melayu sering dikatakan akan melahirkan zuriat yang lebih cerdik dan pintar. Hal ini boleh kita sifatkan sebagai perkembangan genetik baru yang mana pernikahan antara dua budaya sering memiliki kesan positif terutama dalam hal keturunan yang dilahirkan.Adalah dipercayai bahawa perkahwinan dua manusia dari keturunan sukubangsa yang berbeza sudah pasti akan mewujudkan sebuah keturunan atau genetik baru, sehingga akan wujud pula wajah-wajah campuran yang unik seperti campuran Cina India, Cina Melayu, Melayu India, atau Melayu Kadazan yang pastinya akan terjadi kefasihan dalam bahasa ibunda atau bahasa baru atau kedua duanya sekali.Umumnya kita ketahui juga bahawa masyarakat cina memang agak terkenal dengan bakat berniaga, dan seandainya kita mampu mewujudkan lebih ramai lagi pasangan melayu cina atau cina India maka kita mungkin dapat mewujudkan suatu bangsa campuran baru yang lebih berkeyakinan dalam bidang perniagaan. Wujudnya suasana ini akan lebih mempermudahkan lagi proses pembinaan negara bangsa kerana selama ini pembinaan negara bangsa dilihat sering dihalang oleh sikap prejudis antara kaum. Apabila kita melihat pada sebab-sebab berlakunya perpecahan kaum yang menggagalkan integrasi kaum dan pembinaan negara bangsa di Malaysia ini adalah kerana didorong oleh rasa tidak puas hati dan prejudis dalam kalangan kaum-kaum di Malaysia. Ianya juga dapatlah kita katakan berpunca daripada sikap sesetengah kaum itu sendiri yang terlalu mahu menonjolkan kebudayaan masing-masing dengan mengetepikan kebudayaan kebangsaan seperti yang termaktub didalam Dasar Kebudayaan Kebangsaan. Obsesi untuk berada didalam kelompok kaum sendiri dari segala segi juga adalah salah satu punca utama yang telah melambatkan proses pembinaan negara bangsa di Malaysia. Justru dengan perkahwinan campur dapat dilihat menjadi salah satu jambatan yang mampu mengurangi sikap dan rasa prejudis antara kaum di Malaysia.
正在翻譯中..